ازدواج

مراسم جشن ازدواج نسبت به چند سال گذشته کمتر شده است یعنی حدود چند سال پیش حدود هفت شب مردم روستا به خانه عروس و داماد می رفتند و به شادی می پرداختند ولی در این سال های اخیر مراسم به سه شب کاهش یافته است.

در شب اول مراسم عروسی مردها و پسرهای روستا به خانه داماد می روند و قند می شکنند در واقع شب اول اختصاص دارد به شکستن قند و در روزهای بعد با آوردن چوب برای پختن غذا برای شب آخر عروسی  هم آماده می شوند و زن های میانسال معمولاً برنج ها را برای عروسی تمیز می کنند .و قبل از شب آخر معمولاً داماد را می برند آرایشگاه و مو های او را اصلاح می کنند .و عروس را که در اصطلاح محلی (بانور)نامیده می شود داخل چادر می گذارند که به این چادر(پَله بیر) هم می گویند و لباس ها و لوازم آرایشی و بهداشتی و خانگی که توسط داماد تدارک دیده شده است به خانه عروس می برند و در شب دوم مراسم حنابندان است که در نصفه های شب حنا بندان عروس و داماد برگزار می شود جوانان و افراد نزدیک به داماد دور او حلقه می زنند و با شادی کردن بر سر داماد پول می ریزند در روستای ما یعنی دستگرد این پولها نصیب کسی می شود که برای خانواده داماد زحمات زیادی کشیده است معمولاً خود او داماد را حنا می کند.در مراسم حنا بندان عروس بر سر عروس نیز پول می ریزند.

بعد از آن کسی که سرپرستی عروسی را بر عهده دارد چند نفر قصاب را دعوت می کند تا چند راس بز یا گاو را

برای مهمانان جشن ذبح نمایند .بچه های کوچک نیز از همسایگان و آشنایان پارچ آبخوری لیوان فرش قلیون و...برای جشن جمع آوری می کنند  و اگر عروسی در فصل تابستان برگزار شود برای آوردن یخ به شهرستان می روند.

آرایش و اصلاح داماد همراه با شادی و هلهله افراد روستا انجام می گیرد. در روز آخر عروسی نزدیک غروب جای مهمان ها مرتب می شود و سرپرست عروسی  بیشتر جوانان و نوجوانان روستا را برای پذیرای از مهمانان بسیج می کند و آن ها را گروه گروه می کند و وظیفه هر گروه را هم مشخص می کند و یک نفر هم برای استقبال و هدایت مهمان ها برگزیده می شود.

نکته قابل توجه در شب آخر عروسی این می باشد که قبل از شام هریک از مهمان ها بر اساس مقدار توان خود مقدار پولی را به داماد می دهند که به این پول (بجّار)می گویند و معمولاً چند نفر مسول جمع آوری این پول     می شوند که رسم کهن و دیرینه این منطقه می باشد و هر کسی که مقدار پولی رامی دهد اسم و مقدار پول او را یادداشت می کنند البته این رسم در خانواده هایی که توان مالی خوبی دارند معمولاً وجود ندارد و فقط نزدیکان داماد اگر مایل باشند به داماد کمک می کنند. نکته قابل ذکر دیگر این  می باشد که تمام خرج و مخارج عروسی بر عهده داماد می باشد مهریه عروس را نیز باید داماد بپردازد و حتی وسایل لازمه برای زندگی از قبیل کولر تلویزیون تخت خواب پتو را به خانه عروس می برند.در شب عروسی بعد از شام معمولاً ریش سفیدان و افرادی که از روستا های مجاور آمده اند عروسی را ترک می کنند و جوانان و افراد نزدیک عروس و داماد بعد از شام به پایکوبی و شادی می پردازند .بعد داماد را با هماهنگی خانواده عروس به حمام می برند آرایشگر مو و    ریش های داماد را اصلاح می کند و داماد بعد از حمام کردن به یک اتاق دیگر برده می شود و افراد درجه یک داماد  لباس های او را به تن او می دهند که معمولاً سفید رنگ است و چون که اغلب خانه های عروس و داماد به هم نزدیک است ملا را پیاده به خانه عروس می برند در بین مسیر جوانان روستا به شادی و هلهله و پایکوبی می پردازند و وقتی داماد به اتاق عروس می رود بیشتر زن ها دور عروس حلقه زده اند.داماد بعد از خواندن دو رکعت نماز کنار عروس می نشیند بعد از این هم زن ها و مردها مراسم عروسی را ترک می کنند و عروسی خاتمه می یابد.بعد از عروسی داماد چند روزی را در خانه می ماند و بیرون نمی رود و ابتدا افراد نزدیک به عروس و داماد برای تبریک و شاد باش پیش آن ها می روند و حتی عروس و داماد را برای صرف نهار یا شام دعوت    می کنند. و این چنین زندگی دو جوان شروع می شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: